Angel

bu isimle o kadar çok şarkı var ki.. ekşisözlük'te benim bahsettiğim angel'dan pek bahsetmemişler diğerlerine kıyasla. oysa bence en güzeli bu.

Judas Priest'in Angel'ı bahsettiğim. bu şarkıyı ilk defa dinlediğimde sözlerini anlamadan dinlemiştim ve ezgisi büyülemişti. sözleri de ayrı bi davaymış meğerse. allahsızın biri olsam da, çok hoşuma gitti. bunu birine kim yazdırabilir, nasıl hisler bunu ortaya çıkarır, merak ediyorum. hepimiz seviyoruz, aşık oluyoruz ama bu şarkıdaki farklı. şarkıyı yazan günahkar, sevdiği kişi ise melek onun gözünde, hak etmiyor onu belki de kendince. ama özlüyor, sevdiğinin üzüntüsünü görüyor çevresindeki günahlar yüzünden. kendi günahlarından kaçmak, masumiyeti kucaklamak istiyor. ama sanki bir imkansızlık var bu işte, öyle ya kız melek, adam günahkar.

-kızların efendi adam yerine piç tercihinin küçük bir örneği daha belki de bu-

"oh angel will we meet once more – i’ll praywhen all my sins are washed awayhold me inside your wings and stayoh! angel take me away"

neden anlatılan en güzel aşkların bir sonuçsuzluğu olmalıdır hep?